Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tikinti — 1 tìkinti ( yti), ina, ino DŽ, NdŽ, KŽ, DūnŽ 1. L, Rtr, Prn caus. tikėti 1: Jis mum̃ tìkino, ka te nieko nėra Pbr. Tuo ir kiti mane tìkino, bet vis dėlto neįtikino J.Jabl. Jis mane tikino, kad jokio pavojaus nėra rš. Grėtė niekada daugiau jos… … Dictionary of the Lithuanian Language
tikinti — ti̇̀kinti vksm. Ji̇̀ ti̇̀kina pràdedanti naũją gyvẽnimą … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
tikinti — 2 tìkinti, ina; ino J.Jabl, Rtr, NdŽ, KŽ, Žem caus. tikti 1 : Tu čia, matau, jau raktą tìkini Š. | refl. tr. NdŽ … Dictionary of the Lithuanian Language
inşai — ə. tikinti ilə əlaqədar olan, inşaata aid olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inşaiyyə — ə. tikinti mütəxəssisi; inşaatçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tikėti — tikėti, tìki (tìkia Slm, Plšk, Jrb), ėjo tr., intr. Rtr, Š, DŽ, NdŽ, KŽ; SD1192, SD190,398, H, Sut I, N, L 1. laikyti neabejotinu dalyku, manyti ką esant iš tikrųjų, būti įsitikinusiam, tikram kuo, dėl ko nors, neabejoti: Netikiu, kad tu gautum … Dictionary of the Lithuanian Language
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inşaat — is. <ər. «inşa» söz. cəmi> Tikinti, tikinti işləri. İnşaat materialı. İnşaat mühəndisi. İnşaat idarələri. – <Rüstəm kişi:> . . Dağılışın hərə öz işinə. Biz də elə yaxındakı inşaatdan başlayaq, mədəniyyət evi tikirik. M. İ.. İnşaat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
obeykt — <lat. objectum – şey> 1. fəls. Bizdən kənarda və şüurumuzdan asılı olmayaraq mövcud olan xarici aləm, maddi varlıq. 2. Hər hansı bir şəxsin fəaliyyətinin, diqqətinin və s. yönəldildiyi hadisə, şey; hədəf, mövzu, bəhs. Tədqiqat obyekti.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
titul — <fr. titulus> 1. Feodal və ya burjua cəmiyyətində: nəsildən nəslə keçən, yaxud sonradan verilən fəxri ad, rütbə. İmperator titulu. Knyaz titulu. Xan titulu. 2. mətb. Kitabın sərlövhəsi, adı. // Kitabın adı, müəllifinin adı, nəşr olunduğu il … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
